1992 : Finalisten:

Andere finalisten waren: Always Loved you, Rhyme Cut Core, The Japs, dEUS, Penetration 4, Jef Mercelis, Nemo &
The Sideburns (Joost Zwegers)

In 1992 doet dus ook dEUS mee maar de groep wint niet.

Wat Humo tijdens de préselectie dacht van dEUS lees je hier.

Na de finale klonk het nog heel wat minder

Deus won niet, toch bracht net deze Belgische groep het bijzonder ver.

Hun debuut kwam er in 1993, toen ze in eigen beheer de E.P Zea uitbrachten.

Humo schreef toen: "Zea by the Antwerp group dEUS is a three song E.P. which in a time of quadruple CD-boxes, bonus tracks and free unplugged versions, has a lot of appeal to us. Not because of it's modest size but in spite of. It's a record that tastes like mòre ... It's been a century since a Belgian record has gotten to this level. You know enough."

Island
DEUS was ook een van de weinige Belgische groepen die erin slaagden een internationaal platencontract (bij Island) te krijgen nog voor ze in België bekend waren.

Worst Case Scenario
Hun debuutalbum ‘Worst Case Scenario’ kreeg wereldwijd zeer goede recenties en maakten van dEUS een van de grotere groepen in de alternatieve scene.

Worst Case Scenario kreeg erg positieve recenties, zo ook in Q-Magazine .

Als opvolger kwam er dan “My Sister = My clock”. Een plaat omschreven als experimental, raar en ontoegankelijk. Het was in deze periode dat basgitarist Stef Kamiel Karlens en guitarist Rudy Trouvé de groep verlieten. Zij werden vervangen door de Schot Craig Ward en Mr cool Danny Mommens. dEUS ging steeds duikelijker behoren tot de alternatieve scene.