Once More

De allereerste winnaars
Once More is de allereerste Rock Rally winnaar.
De groep wordt eind 1980 omgebouwd tot Luna Twist, ooit België's meest belovende popgroep met uitstekende singles (African time, Look out..) en één door vriend en vijand geprezen LP, 'A different smell from the same perfume', vol clevere popsongs, hypnotiserende ritmes en een voor die tijd erg scherpe en cleane eigen productie. De band heeft een indrukwekkende live-reputatie en speelde zo'n 300 concerten in 4 jaar, waaronder het voorprogramma van Roxy Music in Vorst-Nationaal (1982), inclusief bisnummers en laaiend enthousiaste pers achteraf.

Nog in hetzelfde jaar besluit de groep van koers te veranderen en Alain Tant en Filip Moortgat verhuizen zelfs van Ieper naar Gent en gaan samen werken met Dirk Blanchaert.

Blanchaert, een multi-instrumentalist laat voor het eerst van zich spreken als hij Once More vervoegt. Samen nemen ze in Londen de lp 'Stress conference' op, met Jeanmarie Aerts als producer. Zowel Once More als Luna Twist brachten maar één album uit. Toch waren beide groepen belangrijk in de Belgische rockmuziekgeschiedenis.

Uit die eerste CD kwamen o.a de singles "Blondie", "Zig-zag" en "Dance macabre".

Een jaar later wordt Once More, Luna Twist. De eerste single “Tom & Jerry” flopt, maar de tweede single “African Time” wordt een radiohit.

A different Smell from the same perfum
In 1982 verrast de groep vriend en vijand met het album “A different smell from the same perfum”. Deze plaat bevatte o.a de songs: « Look out", "African Time" en "Decent life". Dit album wordt nog vaak gerekend tot een van de beste albums ooit gemaakt in België.
De groep bezat niet enkel een erg Europese en internationale sound, ook hun ambities reikten zo ver. De groep wou heel graag naar het buitenland. Toen het nieuwe platencontract met het Engelse label Statik, toch niet zo goed leek te zijn als eerst gedacht werd, splitte de groep in 1983, na nog enkele succesvolle singles zoals "Golden inside" en "Oh oh oh". "Artistic differences".
Dirk Blanchaert slaagde erin een succesvolle solocarrière uit te bouwen en ook Alain Tant bleef zingen.