Das Pop

De Gentse groep Das Pop - na enkele jaren door het leven te zijn gegaan als Things to Come - schoot naar boven dankzij hun overwinning in de Rock-Rally van 1998. Het handelsmerk van de groep zijn (hoe kan het anders met zo'n naam) pop-melodieën en een sound die dicht aanleunt bij Blur en Britpop.

Humo was in elk geval meer dan overtuigd : "Zo hoort het. Middels je groepsnaam meteen duidelijk maken waar het je om te doen is: Beatles- & Britpop-achtige-songs die tot in de puntjes àf zijn, melodieën die zich zonder pardon een weg banen naar het ultra-gevoelige hersengebied ‘Nooit Meer Vergeten’, dààr waar zich ook ‘de eerste sigaret’, ‘de eerste wip’ en ‘de eerste sigaret na het wippen’ bevinden en bovendien een live-sound neerzetten die de jury geen enkele keus laat."

De groep werd onmiddellijk na de preselecties bestormd door platenmaatschappijen die hun wilden tekenen, maar Das Pop besloot eerst de prijs wat op te drijven met een CD-single op onafhankelijke basis. Hun CD-debuut, opgenomen met het geld van de wedstrijd werd "A different Beat", een "showcase" voor de pers, wegens nergens te koop. Rif-Raf sabelde de single echter neer : "Amai, dit klinkt alsof er haar op staat. "A different Beat" en "No smoking" zijn niet meer dan dan een kruising tussen Blur en The Jam en Das Spijtig. "Slow down" brengt ons in coma en Das pijnlijk". Toch haalde de song moeiteloos de Afrekening van Studio Brussel.


Play it Again Sam
In 1999 tekende Das Pop, na enkele maanden onderhandelen, een platendeal bij Play it Again Sam Records (PIAS). Het eerste produkt van deze samenwerking werd in februari de tweede single van Das Pop: "The Little Boy", in een productie van David Dewaele (Soulwax). In november kwamen ze op de proppen met de single "Electronica for Lovers", opnieuw een productie van David Dewaele en dit keer voor het eerst ook met een bijhorende videoclip. Op de B-kant "My Suitor" van Bernthöler, een song die ze opnamen voor de Bass-taard wedstrijd van Studio Brussel.

Debuut CD
De debuutcd, uitgebracht in oktober 2000, was zowel ophefmakend als controversieel:
The Beatles, Bowie, Pink Floyd, Pulp, Blur, The Smihts, Suede, or a Gameboy: Das Pop owes them something, but at the end of the day, nobody sounds like Das Pop", zoals the bio said.

I Love
Samen met "I Love" werd ook een single "The One" gelanceerd, maar deze schopte het niet hoog in de Afrekening. De ambitie van de groep was echter torenhoog, en met verbazing werd dan ook vastgesteld dat "de wereld gewoon bleef doordraaien" na het uitbrengen van de CD.

Schitterende recencies vielen er wel te rapen, zo schreef Humo bijvoorbeeld: "op hun meligst (zoals in het broze liedje 'Rosie') klinken ze weliswaar een klein beetje als Das Bob, maar verder gaan ze nooit Das Boot in, noch is er ergens sprake van Das Flop.Au contraire : I is een debuutplaat om 'roger me silly maar wat een rechtuit fantastische debuutplaat!' tegen te zeggen. Tenzij u iets eloquenter uit de hoek wenst te komen, in dat geval zou ik spreken van een chef d'oeuvre-ette van uitmuntend allooi, waarop jonge manskerels uit het Gentse de popmuziek wederom uitvinden, bovendien op een manier die onomwonden als fris van de lever kan worden aangeduid. Hoogtepunten zat."